Tandem Aandewiel / Wiersma
Dutch racing cyclists Piet Aandewiel (1892 – 1979) as steersman and Frits Wiersma (1894 – 1984) as stoker. Collage of the only two newspaper photo’s I have of this couple. No date.
Uit Stuyfssportverhalen:
.. zoals sportjournalist Leo Lauwer dat schreef, Den overwinning in de Course Poursuite over den afstand van 4 km, waarbij de Engelschen en Hollanders werden geklopt. .. Volgens Lauwer spraken ook wij, Hollanders, een woordje mee. Twee stoeren knapen van het stalen ros hadden daarvoor gezorgd. Leene (links) en Van Dijk wonnen de tandem-race. In het midden trainer Piet Aandewiel (red.: ik heb niet het idee dat de middelste persoon ook echt “Piet Aandewiel” is…).
De laatste is een Amsterdamse wielerpionier. In de jaren dertig begon Aandewiel op de Admiraal de Ruijterweg een racefietsenzaak die anno nu, bestiert wordt door zijn kleinzoon.
Uit “http://wielersport.slogblog.nl”
Piet AANDEWIEL (1892, overleden 10.10.1979, Nederland)
In mijn kindertijd stond mijn ouderlijk huis vlakbij De Krommert, een ingewikkeld kruispunt in Amsterdam West waar de Admiraal De Ruyterweg een bocht van negentig graden maakt richting Sloterdijk. Een kort stukje van die hoek verwijderd was van een benedenhuis een winkelpand gemaakt en achter de twee ramen van de voorkamer stonden racefietsen en onderdelen uitgestald. Een snoepwinkel voor een kleine jongen, die zo graag wielrenner wilde worden. Aandewiel stond er op de ruit en ik vond het een schitterend toeval dat iemand met die naam een fietsenwinkel had. In die tijd reden veel Amsterdamse renners op Rih of op Joco en het merk Aandewiel zag je veel minder. Het winkeltje op de Admiraal De Ruyterweg kreeg even landelijke bekendheid toen buurtgenoot Piet van Heusden in 1952 verrassend wereldkampioen werd op een Aandewiel. In het blad Wielersport zag ik Piet Aandewiel vaak afgebeeld op ploegfotos als mecanicien. Pietje Aandewiel wel te verstaan, want er was ook een Piet. Dat was senior en dat was volgens mijn vader die nog met hem had gereden een goede renner geweest. Dertig jaar later ben ik er eens op een vrijdagmiddag binnengestapt. Ik was toerfietser en de volgende dag zou ik een lange rit gaan maken met mijn vereniging. Er werd regen voorspeld, veel regen en ik kocht een knalgeel regenjackje. Pietje hielp me en in het midden van het winkeltje zat een oude man in een fauteuil. Ongevraagd begon hij aan een monoloog over het voordeel van houten wielen tegenover aluminium. Hij had ze nog, zei hij, als enige en ik zou er op vliegen. Pietje stond er ongemakkelijk bij, want hij kende het verkoopverhaal van vader om alsnog de winkeldochters te slijten. Ik heb die wielen niet gekocht, maar van dat regenjackje heb ik veel plezier gehad. Kort daarna is Piet Aandewiel overleden en ik hoor dat het met Pietje nu ook niet goed gaat. Daarom een bijna vervlogen herinnering aan een merk, waar alleen Piet van Heusden me soms nog aan herinnert. (Foto: archief Wim van Eyle)
Mijn oom Piet (de zoon van opa) tijdens de olympische spelen in Tokyo:
Artikel in de ANWB gids
Artikel in het Vakblad voor Handel en Industrie
Follow
Beste Willem,
Leuk om te lezen over je opa! Mijn oma (95) vertelde me dat ze toen ze 15 was bij je opa Piet in de winkel een toerfiets heeft gekocht, dat dat de beste fiets was die je kon dromen. De fiets ziet er na 80 jaar nog uit als nieuw, misschien heb jij er wel interesse in?
Jaap
Hallo Jaap,
Wij hebben diezelfde ervaring met fietsen die ooit door mijn grootvader zijn gebouwd en nog steeds in de familie zijn. Onverwoestbaar.
Ik ben niet zo’n verzamelaar, maar zal je bericht naar mijn broer door sturen. Wie weet.
Vriendelijke groet,
Willem
Artikel gelezen en het was inderdaad zoals het is beschreven, mijn Aandewiel fiets waar ik het W.K. op heb gewonnen is nog altijd in mijn bezit, al rij ik nu op de baan nog op een Koga Myata,{aluminium}.
Gegroet, Piet van Heusden.